Waarom ik doe wat ik doe

Ik werk met dieren omdat dit altijd al heeft aangevoeld als een stuk van mezelf. Iets wat van nature uit, als kind, al aanwezig was. 

Als kind

Vroeger was ik dat kindje dat kikkertjes oppakte, ze wou verzorgen, salamanders bewonderde om hun excentrieke uiterlijk, altijd graag met de buren hun hondje knuffelde en katten riep met 'poespoes'.
Ik ving vlinders en vliegen om ze van dichtbij te bewonderen en vroeg me telkens af waarom zo'n vlieg nu altijd in z'n pootjes wrijft?

*Ik kreeg toen ook mijn hond Rakker die toen een pup was, ik was 9. We groeiden samen op. Naast Rakker had ik ook enorm veel andere huisdieren, zo had ik in totaal 7 konijnen, 4 cavia's, vissen, een watersalamander, verschillende kippen, verschillende hanen, kuikens, duiven, zebravinken, enkele gevonden egels en een kraai en reed ik ook nog enkele jaren paard. Dit allemaal verspreid over de jaren die ik bij mijn ouders woonde.*

Mijn tienerjaren

Als tiener moest ik naar het middelbaar onderwijs en belande in een school waar ze zeer Katholiek waren. Na twee jaar had ik het er gezien en begon ik een beetje te rebelleren. Ik vond de muffe lokalen maar niets en de 'gewone' lessen (lees : Aardrijkskunde, wiskunde, Frans, geschiedenis,...etc) erg saai.

Toen ik via via hoorde -van iemand die in de landbouw sector zat- dat er een school bestaat waar ze met tractors rijden, koeien en schapen hebben, hondentrainingen aanleren en hectaren aan weien hadden, wou ik daar kost wat kost heen.

Mijn ouders waren snel overtuigd omdat ze wisten dat dit meer 'ik' was.

Zo doende ging ik me inschrijven voor de richting 'Dierenzorg'. Toen ik daar aan kwam kreeg ik te horen dat deze richting erg populair was en hierdoor al volzet was, dus zou ik me een jaartje in de richting landbouw inschrijven, want, 'Dit had toch ook deels met dieren te maken'.
Na 1 jaar zou ik dan voorrang krijgen om me in te schrijven in de dierenverzorging omdat ik dan inmiddels lid van de school was.
Ik kreeg er ook nog de commentaar bij van de ruige en ietwat 'platte' landbouwleerkracht dat het een "zware" richting was en goed moest nadenken of ik dat wel wou (ik droeg tenslotte kleine hakjes en had gelakte nagels).

...Op dat eerste jaar landbouw volgde er een tweede omdat ik het zo leuk vond - ik mocht en kon met tractors rijden en koeien knuffelen!)- en daarop kwamen er nog drie jaar dierenverzorging bij.

*Ondertussen was Rakker zo goed als mijn kleine broer geworden en we konden met elkaar lezen en schrijven, zoals ze wel eens zeggen. In mijn tienerjaren ging hij bijvoorbeeld 's avonds vaak mee in 'het parkje achter de hoek' tussen mijn vrienden op het bankje zitten en was 'one of the guys'.
Rakker was mijn kleine broer die niets doorvertelde aan mijn ouders 😉! Ik nam hem soms mee naar school voor een trimbeurt of naar mijn opleiding 'Positieve gedragstraining voor honden' die ik 's avonds volgde.

Maw, ik had een goede band met hem, Rakker was een hond die goed luisterde, maar vooral ook ons begreep en wij hém. Ik neem dit steeds mee als basis bij het houden van élk dier. Elkaar aanvoelen is zó belangrijk!*

When in your twenties

Nadat ik afstudeerde heb ik als jonge twintiger al verschillende jobs gehad en telkens bots(te) ik tegen een muur op. Dit nam/neemt erg veel energie van me weg en wanneer ik bij dieren in de buurt ben, kom ik tot rust. Ik begrijp ze en probeer telkens de wereld door hún ogen te bekijken. Het voelt ook niet als werken aan voor mij. Het is iets dat een verlengde van mezelf is en me geen moeite kost.
Daarom richtte ik vorig jaar, na eerst enkele jaren voor een (nu) concu-lega (concurrentie/collega) te werken, mijn eigen onderneming Pupia op.

Hierdoor kom ik met ongelofelijk veel leuke dieren en dierenvrienden in contact en dit drijft me om steeds bij te leren in dit vak. Momenteel studeer ik voor mijn diploma hondentrainer-en coach en studeer ik in 2019 af als Shiatsu therapeut voor honden. Ook start ik vanaf januari 2019 mijn online winkeltje op. Ik heb nog zo veel ideeën!

Met Pupia wil ik blijven groeien en er op een dag fulltime mee bezig zijn.

* Rakker werd in mei 2017 een sterretje, hij werd net geen 15 jaar. Ik heb mijn logo en onderneming aan hem toegewijd en ben enorm trots zijn gezicht telkens in het logo en op de website te zien.

Dankje, Rakker*